สำลี ๓ หมายถึง น. ชื่อปลาทะเลชนิด Seriolina nigrofasciata ในวงศ์Carangidae ลําตัวค่อนข้างกลม สีเทาคลํ้า เกล็ดเล็กคอดหางกิ่ว, ช่อลำดวน ก็เรียก.
น. ของแสลงที่ทําให้โรคกําเริบ, สำแดง ก็ว่า, ใช้ในคําว่าผิดสําแลง หรือ ผิดสำแดง.
ดู สําซ่าง.
(ถิ่น–พายัพ) น. ต้นก้ามปู. (ดู ก้ามปู).
น. ต้นไม้ขนาดเล็ก ลูกเหมือนลูกชมพู่. (พจน. ๒๔๙๓).
ก. เสียหายอย่างป่นปี้.
น. ฝาเรือนเครื่องสับแบบหนึ่ง มีโครงไม้คร่าวยืนเป็นหลักซึ่งวางห่างกัน ๑ ฝ่ามือ ระหว่างไม้คร่าวแต่ละช่อง ขัดไม้แผ่นเล็ก ๆ ที่เรียกว่า ไม้เซ็น หรือ ลูกเซ็น วางตามขวางด้านหลังไม้เซ็นกรุใบจากอ่อนเป็นต้นแล้วขัดด้วยเข็มไม้ไผ่อีกชั้นหนึ่ง เรียกว่า ฝาสําหรวด.
ว. คู่กับ, ควรกับ, เช่น ช้อนกับส้อมเป็นของสำหรับกันหมากพลูกับเชี่ยนเป็นของสำหรับกัน. บ. เพื่อ เช่นของสำหรับถวายพระ วันนี้ฉันทำกับข้าวเป็นพิเศษสำหรับเธอ.